رخصت...

شکر و سپاس و منّت و عزّت خدای را
پروردگار خلق و خداوند کبریا
دادار عیب دان و نگهدار آسمان
رزّاق بنده پرور و خلّاق رهنما
اقرار می کند دو جهان بر یگانگیش
یکتا و، پشت عالمیان بر درش دو تا
گوهر ز سنگ خاره کند، لؤلؤ از صدف
فرزند آدم از گل و، برگ گل از گیا
سبحان مِن یمیتُ و یحیی و لا اله
الّا هوالذی خَلَقَ الارضَ والسّما

سعدی

*************

تو سپیدی میان این سیاهی‌ها

اللهّمَ صَلّ عَلی عَلی بنْ موسَی الرّضا المرتَضی

الامامِ التّقی النّقی 

و حُجَّّتکَ عَلی مَنْ فَوقَ الارْضَ و مَن تَحتَ الثری

الصّدّیق الشَّهید

صَلَوةَ کثیرَةً تامَةً زاکیَةً مُتَواصِلةً مُتَواتِرَةً مُتَرادِفَه

کافْضَلِ ما صَلّیَتَ عَلی اَحَدٍ مِنْ اوْلیائِکَ

*********